Jarmuż w ostatnich latach zrobił wprost oszałamiającą karierę wśród osób zainteresowanych zdrowym stylem życia i naturalną ochroną zdrowia. Na czym polega jego fenomen i czym się w rzeczywistości wyróżnia, na tle innych składników diety? Żeby się tego dowiedzieć, polecamy treść niniejszego artykułu.
Jarmuż to roślina, która zaliczana jest do tzw. superżywności, jednak stosunkowo dość niedawno powróciła ona na nasze stoły. Zaliczana jest ona do rodziny kapustnych i odznacza się dosyć dużymi oraz pomarszczonymi liśćmi. Przez wiele lat jarmuż wykorzystywany był w Polsce głównie jako roślina ozdobna, jednak z czasem zaczęto doceniać jej walory odżywcze. Niepozornie wyglądające liście jarmużu to prawdziwa skarbnica takich wartości odżywczych jak witaminy C i K, potas, wapń, sulforafan oraz błonnik. Jakie jednak cenne właściwości płyną ze spożycia jarmużu?
Właściwości antynowotworowe jarmużu
Jarmuż, podobnie zresztą jak i inne rośliny należące do rodziny kapustnych, to bardzo dobre źródło sulforafanu, czyli bardzo silnego przeciwutleniacza, wykazującego właściwości antynowotworowe. Substancja ta pomaga zatem zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka jelita grubego, raka płuc, a także raka prostaty. Warto jednak wiedzieć również o tym, iż obróbka termiczna pozbawia roślinę wielu cennych substancji odżywczych, w tym niestety również sulforafanu. W takim przypadku, jego ilość ulega przynajmniej znacznemu zmniejszeniu.
Z tego też względu należy pamiętać o tym, aby jarmuż najlepiej gotować przez ok. 3-4 minuty na parze, dzięki czemu zachowa on niemal wszystkie swoje najcenniejsze wartości odżywcze. Kolejnymi cennymi substancjami obecnymi w jarmużu są karotenoidy, a w szczególności luteina, zeaksantyna oraz beta-karoten. Wspomniane substancje również wykazują silne właściwości antynowotworowe i mogą zapobiec wystąpieniu takich chorób jak rak krtani i przełyku, rak pęcherza moczowego oraz rak jamy ustnej.
Tekst źródłowy: https://www.olej.edu.pl/jarmuz/
Jarmuż w trosce o układ sercowo-naczyniowy
Potas to jeden z najważniejszych minerałów, ponieważ dzięki niemu nasze naczynia krwionośne stają się bardziej drożne. Przyczynia się on również do spadku zbyt wysokiego ciśnienia, dlatego też osoby zmagające się z nadciśnieniem powinny sięgać po jarmuż tak często, jak to tylko możliwe. Cenną substancją znajdującą się w jarmużu jest również wapń, którego bardzo ważnym zadaniem jest pompowanie krwi do wszystkich komórek ciała. Z kolei witamina C pomaga obniżyć zbyt wysokie stężenie złego cholesterolu we krwi, a także wzmacnia naczynia krwionośne, zapobiegając tym samym rozwojowi miażdżycy.
Jarmuż a wrzody
Wspomniany powyżej sulforafan pomaga nie tylko uchronić organizm przed rozwojem bardzo niebezpiecznych nowotworów, ale również przed dosyć nieprzyjemnymi wrzodami żołądka oraz dwunastnicy. Ten wazny dla zachowania zdrowia związek aktywny niszczy bowiem bakterię helicobacter pylori, która poniekąd odpowiedzialna jest za rozwój wrzodów. Aby jednak pozbyć się nieprzyjemnych dolegliwości, należy regularnie spożywać jarmuż, najlepiej w surowej postaci. Można go np. z powodzeniem dodawać do sałatek, koktajli oraz świeżo wyciskanych soków.
Jarmuż w trosce o narząd wzroku
Beta-karoten to substancja, która wspomaga wytwarzanie w organizmie witaminy A. Z kolei witamina ta jest niezwykle ważna dla naszego narządu wzroku, ponieważ zapobiega wystąpieniu kurzej ślepoty. Czym jednak jest wspomniana dolegliwość? Kurza ślepota to nic innego jak problem z widzeniem o zmierzchu, z którym w obecnych czasach zmaga się coraz więcej osób. Cennymi dla oka substancjami znajdującymi się w jarmużu są również zeaksantyna oraz luteina, ponieważ ochraniają one siatkówkę oka przed różnego rodzaju uszkodzeniami.
Kto nie powinien sięgać po jarmuż?
Jarmuż nie powinny spożywać osoby, które cierpią na choroby tarczycy, ponieważ dostarcza on organizmowi tzw. goitrogeny, czyli związki, które wpływają na metabolizm jodu. Gdy dostaną się one do organizmu, to dochodzi do obniżenia stężenia tego ważnego pierwiastka, co wpływa oczywiście niekorzystnie na organ tarczycy.
