Oparzenie to uszkodzenie na skórka na skutek działania m.in. wysokiej temperatury. Klasyfikacja obejmuje 3 stopnie tego typu urazów. Pierwsza pomoc przy poparzeniach to m.in. polanie skóry zimną wodą.
Wyróżnia się trzy rodzaje poparzeń: I, II i III stopnia. Są zależne od tego, jak doszło do oparzenia, a także jakie wywołało ono objawy.
- Oparzenie I stopnia obejmuje niezbyt duży obrzęk, a także zaczerwienienie skóry. Często pojawia się bolesne pieczenie. Poparzenie trwa około kilku dni. Nie pozostawia blizn i goi się, kiedy uszkodzony naskórek ulegnie zniszczeniu. Tzw. rumień pojawia się na skutek niezbyt gorącej wody, po kontakcie z para wodną oraz po zbyt długim i intensywnym opalaniu.
- Oparzenie II stopnia cechuje – podobnie jak przy I stopniu – obrzęk i zaczerwienienie. Do tych objawów dochodzą także pęcherze wypełnione płynem surowiczym o żółtawej barwie. Pęcherze tworzą się z martwego naskórka, w którym toczy się silny proces zapalny. Dochodzi do martwicy naskórka na granicy ze skórą właściwą. Towarzyszy im duża bolesność. Poparzenie II stopnia zazwyczaj pojawia się po oblaniu gorącym olejem, wrzącą wodą lub pod wpływem pary wodnej. Naskórek wraca do formy po około 14 dniach.
- Oparzenie III stopnia obejmuje uszkodzenie skóry na całej jej grubości. Czasami dochodzi też do poparzenia tkanek głębokich, a nawet kości. Ten rodzaj oparzenia objawia się silnym bólem, przy czym skóra jest niewrażliwa na dotyk. Dochodzi do martwicy skóry, która często wysycha i tworzy żółte bądź białoszare strupy. Po odpadnięciu obumarłej części na ciele pojawia się ziarnina, która odpowiada za gojenie się ran. Po oparzeniach III stopnia pozostają widoczne blizny. Ten rodzaj poparzenia często wymaga przeprowadzenia operacji przeszczepu skóry. III stopień wiąże się z długotrwałym działaniem gorącego oleju, wrzątku lub kontaktem z otwartym ogniem.
Jak leczyć oparzenia?
Kiedy dojdzie do oparzenia, należy zdjąć biżuterię i ubrania z miejsca, w którym skóra została uszkodzona. Ważne jednak, aby nie odrywać odzieży, która przykleiła się do rany. Następnie trzeba ochłodzić poparzone miejsce zimną wodą lub przyłożyć do niego lód. Sprawi to, że pieczenie będzie mniejsze. Jeśli dojdzie do powstania pęcherzy, przy opatrywaniu rany trzeba postępować ostrożnie. Nie można ich przebić, gdyż istnieje duże ryzyko zakażenia. Powstają one, kiedy poparzona skóra nie ma żadnej ochrony w postaci płynu surowiczego. Warto sprawdzać, w jakim stanie są pęcherze. Te, wewnątrz których znajduje się ropa, wycieka z nich zielona bądź żółta ciecz, mogą być oznaką infekcji. Podobnie jest w przypadku silnego bólu towarzyszącego istnieniu pęcherzy. W takim przypadku należy jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą, który zaleci środki mogące zatrzymać rozprzestrzenianie się zakażenia. Znane są domowe sposoby na oparzenia, takie jak smarowanie ich olejem lub pastą do zębów. Nie należy ich stosować, ponieważ mogą jedynie pogorszyć istniejące dolegliwości. Można natomiast smarować ranę maścią na oparzenia, która może uchronić przed infekcjami.
Artykuł we współpracy z portalem zdrowie.tvn.pl/
