Rekonstrukcja ACL jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów za pomocą artroskopu w stawie kolanowym. Jest to nic innego, jak rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego. Ponieważ świeże więzadło krzyżowe jest bardzo delikatne i podatne na uszkodzenia, ważne jest, aby odpowiednio o nie dbać i nie popełniać podstawowych błędów.
Jak wygląda operacja rekonstrukcji ACL?
Rekonstrukcja zerwanego więzadła krzyżowego przedniego zazwyczaj wykonywana jest przy znieczuleniu podpajęczynówkowym lub rdzeniowym, dzięki czemu pacjent na monitorze może oglądać wnętrze swojego kolana. Nowe więzadło krzyżowe rekonstruuje się za pomocą przeszczepu allogenicznego, czyli z wykorzystaniem innych tkanek – w tym przypadku są to ścięgna Achillesa, najczęściej pochodzące z banku tkanek. Następnie stabilizuje się nową konstrukcję, coraz częściej używając do tego biowchłanialnych śrub. Dzięki temu nie będzie konieczne ponowne otwieranie kolana. W kilka dni po zabiegu może pojawić się bolesny obrzęk, w którym ulgę przyniesie punkcja. Więcej na ten temat poczytać można w artykule: .
Rehabilitacja po operacji
Rehabilitacja po rekonstrukcji ACL może trwać od 6 do 9 miesięcy, jednak jest to sprawa bardzo indywidualna każdego pacjenta. Ważne jest, aby rozpocząć ją już w pierwszej dobie po operacji, szczególnie jeżeli operowane kolano boli. Szwy i ból są wręcz wskazaniem do rozpoczęcia natychmiastowej rehabilitacji, która trwać powinna do odzyskania przez pacjenta sprawności, przynajmniej takiej, jak przed kontuzją Ważne jest, aby znaleźć naprawdę dobrego fizjoterapeutę, a ćwiczenia z nim dodatkowo wspierać terapią chodu i zabiegami fizykalnymi, np. krioterapią. Należy również pamiętać, aby od razu po operacji zacząć zginać kolano nawet wtedy, gdy sprawia to ból. Dzięki temu szybko odprowadzimy nadmiar płynu stawowego i spowoduje, że naruszone tkanki będą regenerować się szybciej.
„Podstawowym wskazaniem do rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego jest niestabilność stawu kolanowego. Objawia się ona przemieszczeniem kości piszczelowej do przodu w stosunku do kości udowej, co manifestuje się tak zwanym objawem szuflady. Szczególnie dotyczy to osób młodych i aktywnych sportowo, chociaż wiek nie powinien być jedynym kryterium, decydującym o przeprowadzeniu operacji.” – podkreślają specjaliści z serwisu tourmedica.pl.
Zrekonstruowane więzadło krzyżowe przednie jest bardzo delikatne i podatne na uszkodzenia. Dlatego, poza rehabilitacją, ważne jest również, aby nie popełniać błędów, które mogą spowolnić wracanie do pełnej sprawności. Najczęściej popełnianym przez pacjentów błędem jest wstawanie z łóżka bez ortezy. Można także podnieść zoperowaną nogę stopą nogi zdrowej, co zabezpieczy kolano przed niekorzystnymi siłami ściągającymi i ewentualnym oderwaniem się protezy od kości. Nie wolno również zwieszać nogi bez podparcia podczas siedzenia. Zazwyczaj pozycja taka przynosi ulgę w bólu, ale może także doprowadzić do nadmiernego rozciągnięcia się protezy. Zawsze trzeba więc stawiać stopę na podłożu! Pacjenci bardzo często stoją, nie obciążając operowanej kończyny. To bardzo powszechny błąd, jednak dzięki równomiernemu rozłożeniu ciężaru ciała na obie kończyny, przeszczep otrzymuje bodźce niezbędne do odbudowy stabilizacji kolana, a i fizjoterapeuta ma ułatwione zadanie w wypracowywaniu prawidłowego wzorca chodu pacjenta.
